نظام بهینه تجاری سازی ایده ها و دستاوردهای تحقیقات دانشگاهی

حدود یک دهه پیش، گرایش های نوین اقتصاد جهانی، بحث هایی، درباره ورود دانشگاه بهکارآفرینی و سرمایه داری دانشگاهی را مطرح نمودند به گونه ای که تجاری سازی ایده های نوین وسرمایه های فکری دانشگاهی به ضرورتی جدّی برای توسعه اقتصادی- اجتماعی و نیز مبادله عناصر فرهنگی میان جوامع تبدیل شد. تجاری سازی، فرآیند انتقال و کاربردی ساختن دانش و فناوری از مراکز تحقیقاتی به صنعت یا فعالیّت های جدید است. امروزه تجاری سازی دستاوردهای دانشگاهی از جایگاه ویژه ای در توسعه نظام های علمی، فنّی، اقتصادی و اجتماعی برخوردار است زیرا یافته های تحقیقاتی، تا هنگامی که در عرصه عمل به کار گرفته نشود و عواید آن ها نصیب جامعه نگردد، نمی تواند سبب رفاه عمومی، اشتغال زایی، توسعه عدالت و کاهش فقر گردد. در این شرایط، نهادهای آموزشی، تنها دارای نقش آموزش و پژوهش نیستند و انتظار می رود که نقش فعّال تری در توسعه اقتصادی و اجتماعی ملّی و ناحیه ای داشته باشند. بنابراین تلاش این پژوهش بر آن بوده است تا در راستای معرفی نظام بهینه تجاری سازی ایده های نوین دانشگاهی، با انجام مطالعات اسنادی و بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی مهم ترین موانع و محدودیت های تجاری سازی ایده های نوین و نتایج پژوهش های دانشگاهی بپردازد. در پایان مقاله نیز پس از ارائه الگوی پیشنهادی، راهکارهایی برای بهبود نظام تجاری سازی ایده های نوین دانشگاهی پیشنهاد شده است.